Grenzen leren aanvoelen: de opvangreflex

Grenzen aangeven en nee zeggen. Die vervelende klasgenoot die steeds over je grens gaat of de schoonmoeder waar je moeilijk nee tegen kunt verkopen. Iedereen maakt het wel eens mee, iemand passeert jouw grenzen. Jezelf hiertegen verweren is soms best lastig. Maar voor veel mensen is het één van de moeilijkste dingen om te doen.

Misschien ken je het wel: je zit in de trein en iemand komt dicht naast jou zitten. Onmiddellijk voelt dit niet goed, het liefst zou je opschuiven als het kon, maar helaas is er geen ruimte in de trein. Dat is jouw gevoelsmatige grens.

Of je nou kind bent of volwassen, grenzen leren aangeven begint bij grenzen leren aanvoelen. Die grens leren aanvoelen leer je als kind al. Het is een onzichtbare grens, een grens die je alleen kunt voelen. Dat maakt het vaak zo lastig om kenbaar te maken. Als je nou letterlijk een streep kon trekken tussen jou en de persoon waarmee je in conflict bent, dan kan hij/zij letterlijk zien waar jouw grens is. Helaas gaat dit vaak niet en is het daarom des te lastiger aan te geven wanneer jij het niet meer trekt.

De opvangreflex, Hands Supporting reflex in het Engels, speelt een rol in het ontwikkelen van jouw gevoelsmatige grenzen. De reflex bevindt zich in jouw handen, hij zorgt ervoor dat je je letterlijk en figuurlijk op kan vangen als je valt. Steek je handen maar eens uit naar voren alsof je hard ‘HO!’ zegt. Je beweegt je armen waarschijnlijk al in een voorwaartse of zijwaartse beweging naar de buitenwereld toe. Hier is jouw grens, ho stop. Hier mag niemand overheen. Het gaat als vanzelf. Het gaat reflexmatig. Deze reflex heeft alles te maken met veiligheid. Jezelf kunnen aanvoelen en opvangen wanneer dat nodig is.

Een niet goed geïntegreerde opvangreflex kan zorgen voor de volgende symptomen:
– Niet goed je grenzen aanvoelen: mensen teveel over je heen laten lopen of zelf te hard over iemand heen lopen.
– Pestgedrag (zowel bij de pester als gepeste)
– Slecht afstand kunnen houden, letterlijk en figuurlijk
– Moeite met nee zeggen
– Agressief gedrag
– overspannen raken door vervaagde grenzen: wanneer ga je te ver?

Maar een niet goed geïntegreerde opvangreflex is ook zichtbaar bij:
– Onhandigheid
– Slechte fijne motoriek
– Vaak en pijnlijk vallen, jezelf letterlijk niet goed opvangen

Bij reflexintegratie leer je voelen waar jouw grenzen liggen. Letterlijk en daarna ook figuurlijk. Want als je weet waar jouw grens ligt, dan kun je ook voelen waar de grens ligt van een ander. Het lijkt heel logisch. En dat is het ook!

Herken jij jezelf of jouw kind? Neem dan contact met me op voor meer informatie! Klik hier voor mijn contactgegevens.

Reflexintegratie Ommen